Κείμενο της Ελένης Σαμπάνη γραμμένο για το κομμάτι Tetraktys του Ηλία Μαντικού.
Ακούστε το κομμάτι στον player στο κάτω μέρος της σελίδας.
Μόνος | Έμεινα μόνος. Το γνωρίζω πια.
Αγγίζω το στέρνο μου κι ακούω την κίνηση του ανέμου μέσα στο στήθος μου. Φυσάω να βγει κι ένα πνευστό ταράζει το μυαλό μου. Παίζει με τη μοναξιά μου. Είναι μονάχα ένα παιχνίδι, θα φύγει.
Λίγο πιο μόνος.
Γιατί το πνευστό κάθισε στο πίσω μέρος στο δωμάτιο της ψυχής μου. Μου μιλάει πού και πού. Με συμβουλεύει με τον όγκο του. Βγάζω λίγο αέρα ακόμη και ανοίγει το παράθυρο. Λίγο φως παραπάνω να ‘χα θεέ μου, λίγο αέρα στην ψυχή.
Όχι ακόμα, έχουμε δουλειά ακόμα.
Σηκώνομαι κλείνω το παράθυρο κι επιστρέφω στη θέση μου.
Το φως θέλει ευθύνη. Το φως ζητάει να είμαι εκεί.
Λίγη μοναξιά ακόμα. Σ’ αυτό το δωμάτιο, λίγο ακόμα.
–
Ελένη Σαμπάνη