Short Editions, Ελληνικά
Two Horses – Oktana – Σκέψεις & διαδικασία δημιουργίας
Σειρά online εκδόσεων της TMC Publishing
Περιγραφή
Με το παρόν κείμενο ο Yann Keerim – δημιουργός του άλμπουμ ΟΚΤΑΝΑ περιγράφει σκέψεις σχετικά με τη δημιουργία του 2ου κομματιού με τον τίτλο “The Two Horses of Giorgio de Chirico” και στιγμές από την παραγωγή του έργου.
Το κομμάτι είναι βασισμένο στο ομώνυμο κεφάλαιο από το βιβλίο ΟΚΤΑΝΑ του Ανδρέα Εμπειρίκου.
The Two Horses of Giorgio de Chirico
Κείμενο: Yann Keerim
Το αδιέξοδο μετά τη φυγή. Η εικόνα των δύο όμορφων και δυνατών αλόγων που επέλεξαν να φύγουν από την πόλη των ανθρώπων και να τρέξουν προς την ελευθερία. Μετά τον γρήγορο καλπασμό, μια απέραντη θάλασσα απλώνεται μπροστά τους. Τα άλογα σταματούν στην άκρη της, την κοιτάζουν μην ξέροντας τι να κάνουν. Να γυρίσουν; Να την δοκιμάσουν; Να μείνουν ακίνητα; Δίπλα τους, ξαφνικά αντικρίζουν κι άλλα άλογα νεκρά, που μάλλον προσπάθησαν να νικήσουν τη θάλασσα αλλά τελικά νικήθηκαν.
Η δυνατή αυτή σκηνή που περιγράφει ο Εμπειρίκος, με έκανε να σκεφτώ για μία ακόμη φορά την έννοια του “χρόνου”. Πόσο διήρκησε ο καλπασμός από τη φυγή μέχρι το αντίκρισμα της θάλασσας και την ανατροπή;
Ορισμένα λεπτά;
Ώρες;
Ημέρες…;
Πόσο διήρκησε η έκπληξη και το ξάφνιασμα μπροστά στην όψη της θάλασσας;
Πώς ο χρόνος επηρεάζει τη δραματουργία;
Έτσι σκέφτηκα να εισάγω στη μουσική πλοκή, τον ήχο ενός παλιού ρολογιού. Έναν μηχανικό ήχο, τον οποίο ηχογράφησα στο σπίτι μου με τη βοήθεια μιας ηχογραφικής συσκευής (Zoom).
Βίντεο από την ηχογράφηση του ρολογιού
Ο συνδυασμός του ήχου ενός ρολογιού με ένα επαναλαμβανόμενο μουσικό μοτίβο, μου προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον, καθώς κάθε στοιχείο φέρει διαφορετικό “ρυθμό”, διαφορετικό tempo. Όταν δύο διαφορετικές ταχύτητες συνυπάρχουν, ξεκινούν να μπλέκονται η μία μέσα στην άλλη, σε κάνουν να χάσεις την αίσθηση του απόλυτου χρόνου – ο χρόνος ορίζεται πότε από το ένα στοιχείο (μουσικό μοτίβο) και πότε από το άλλο (χτύπος του ρολογιού).
Αν στο προηγούμενο προσθέσω και έναν τρίτο ρυθμό; Ένα τρίτο tempo; Τι θα γίνει με την συνολική αίσθηση του χρόνου;
Σκέφτηκα λοιπόν να εισάγω τον καλπασμό, ηχογραφώντας με την ίδια συσκευή, το ρυθμικό χτύπημα των δακτύλων μου πάνω σε ένα γραφείο. Κάτι σαν αυτό που κάνουμε όταν σκεφτόμαστε, ή όταν περιμένουμε κάτι.
Ο ήχος της θάλασσας. Για τη θάλασσα αποπειράθηκα να χρησιμοποιήσω ένα κουαρτέτο από cellos. Το αδιέξοδο μετά την φυγή δημιουργεί μία σύγχυση, τα cellos δημιουργούν μια διάφωνη αρμονία, που κινείται σαν τον κύμα, στροβιλίζεται…
Τα άλογα φοβούνται; Απελπίζονται; Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η καινούργια “κατάσταση” – η θάλασσα πλέον ως εμπόδιο, δε φαίνεται αναστρέψιμη. Tο βεβαιώνουν τα νεκρά άλογα που κοίτονται δίπλα στην ίδια παραλία. Γι’ αυτό, στο τέλος άφησα τη θάλασσα (cellos) με τον ήχο του ρολογιού (χρόνος), τους καινούργιους πλέον πρωταγωνιστές. Ή μάλλον τους ανέκαθεν πρωταγωνιστές.
17/3/2024, Αθήνα, Μετς
Cafe ODEON
Για να ακούσετε το κομμάτι την ημέρα της κυκλοφορίας εγγραφείτε στο newsletter πιο κάτω.